Ik ga ons plekje missen....

Ik zit in m'n houten stoeltje....het is 800 in de ochtend...de vogeltjes fluiten, ik hoor het ruisen van het water, in de verte blaft een hond, de honden van Patries slaan ook aan...ik lepel een hapje vers fruit met joghurt naast binnen, en ben stil....

Ik geniet van de bergen om me heen, de blauwe lucht met wolken en mijmer wat voor me uit...wat hebben we het goed samen..spannend omdat in de aanloop naar onze 3M (afkorting voor drie maanden er tussenuit) we elkaar maar eigenlijk weinig hebben gezien...Yvonne was druk met afronden werk en afscheid nemen en ook ik was druk met werk afronden en kon me pas een week voor vertrek overgeven aan...pffff ik ga 3M....ik wilde ook nog m'n vrienden zien en had een mannenweekend voordat we dinsdag zouden vliegen.

En het is wennen samen...we hebben afgesproken om elkaar vrij te laten, omdat we eigenlijk niet gewend zijn zolang achter elkaar, bij elkaar te zijn. Crux is communicatie n eerlijk zijn. Over wat niet lekker loopt, over hoe het echt is, over wat onder de oppervlakte speelt, over je verlangens, over uitspreken wat je wel en niet wilt, over wat voor elkaar over hebben, het leuk hebben, lachen, samen op avontuur gaan, ontdekken, maar zien wat er gebeurt, nemen zoals het loopt ook al is dat anders dan dat ik misschien verwacht, en ook verwachtingen loslaten en reageren in het moment, loslaten en verbinden, op jezelf zijn en samen optrekken, samen vrijen en boos zijn, en het weer goed maken. Man, wat heb ik het fijn met Yvonne.

Vandaag de laatste Spaanse les bij Suzanna, het laatste kopje koffie en de laatste keer naar het dorp lopen, met de tuktukje terug en vanaf de top van ons paradijsje naar beneden lopen naar ons huisje. GENIET van de video's, die geven volgens mij wel een mooie impressie. Big hug voor jullie allemaal.