De Spaanse edelman Eduardo Taquila heeft het eiland gekregen van de Spaanse koning als dank voor bewezen diensten. Geen idee of hij er ook gewoond heeft of de bevolking tot slaaf heeft gemaakt....misschien is hij er zelfs nooit geweest....misschien vind ik wat op Wiki.....
De wandeling van het westen naar het oosten van het eiland is prachtig. De plaza del Armas is klein en eenvoudig, maar wel een kerk!!!!!! De lunch met forel en aardappeltjes is heerlijk, de zelfgedraaide shampoo uit op het eiland groeiende plantjes maakt de Alpaca wol blinkend wit in de demonstratie van de single man Noël en we leren dat de klederdracht en hoeden met pluimen precies aangeven of je man of vrouw bent, getrouwd of nog single en of je een hoge functie hebt zoals El Cheffe van het eiland Amantani - waar we vanochtend vertrokken voor een uurtje varen naar buureiland Taquile - die ons stond uit te lachen bij het vermalen van de Chinoa tot meel.....
De warme pannekoekjes die Gerardo ons bracht na een ijskoude nacht op het eiland Amantani waarin ik me wel 15 keer heb omgedraaid in ons matrimonio double bed, terwijl Yvonne naast me als op een luchtbed meegolfde met mijn bewegingen.....koud hè.....vergoeden veel. De hete verse muna thee tegen de hoogteziekte maakt m'n binnenlijf warm....ik leg m'n zonen uit dat als ik m'n aandacht verleg naar m'n lijf die 37 graden is en niet focus op de ijskoude ruimte waarin we ons ontbijt eten, ik het daadwerkelijk warmer krijg. Het is maar waarop je focust.....
In de Mercado gaan we op zoek naar een warme jas voor Mats. Zomer in NL, winter in Peru....met koude nachten. We vinden een gave jas!!!
