Vanaf beneden klimmen naar Incastad P'Isaqa 500m hoger en opgepakt door een wachter

We staan op dezelfde plek als twee dagen geleden: met slechts de bergstroom als natuurlijke grens tussen ons de eerste traptreden van wat wel een enorme pyramide lijkt die hoog voor ons oprijst. Ik heb van onze illegale klim zeven filmpjes gemaakt. Veel plezier ermee.

Uiteindelijk werden we gesnapt door een oplettende wachter die ons vanaf de Intihuatana met een scherp fluitje en heftig zwaaiende armen naar rechts dirigeerde, weg van de terrassen naar de bergen aan de rand ' Prohibido! PROHIBIDO!!!' schreeuwde hij ons tegemoet. Ja Ja dat wisten we al...We mogen niet over de terrassen naar boven klimmen...en dat is juist het doel van onze beklimming, senor! Zwaar hijgend en trots dat we alle 123 terrassen hebben beklommen staan we de wachter te woord. Tickets! Tickets!! We laten de tickets van maandag zien. Ayer zegt ie, wat eerder betekent...Vamos a Pisac leggen we uit...dat we op weg zijn naar beneden en dat we verdwaald zijn...Yvonne speelt haar rol geweldig. Ze is bebloed door een val van een rots en dat heeft de wachter ook gezien. Hij wijst op de bloeding op haar been. Vamos, Vamos zegt ie ga maar en we lopen richting het bordje dat ons naar het pad naar het dorp brengt.....Maar ja, ik wil nog naar de Zonnetempel, de Intihuatana. Ik kijk om en zie de wachter wegrennen. Kom zeg ik en we rennen het andere paadje op naar de Zonnetempel....PRRRRIIIIIIIIEEEET. Shit...hij heeft ons gezien. Mmmmm dat wordt geen Zonnetempel.....teleurgesteld en voldaan en trots en moe en warm en met spierpijn en gewond vvervolgen we onze weg terug naar het dorp.....wat een gave dag!

Dan komen we met Jesse en Mats nog wel een keer terug over drie weken. Ik wil dat ze deze fantastische Incastad ook kunnen zien en voelen en beleven.....Bereid je maar vast voor grote zonen