We komen terug naar Nederland....

Moeilijk zo'n besluit.... En het lijkt ons het beste....

Rodrigo Rodriguez is een kundige knie specialist....dat hebben we snel door als hij met ons de MRI doorneemt.. Naast de kapotte meniscus moet ook de kapotte kruisband worden geopereerd, waarbij de kruisband waar hij kapot is wordt hersteld met een andere pees uit mijn lijf. Die knap van ruim vier weken geleden in Pisac tijdens mijn tochtje langs de bergstroom was dus mijn kruisband....mijn andere kruisband en mijn pezen hebben het mogelijk gemaakt dat ik vier weken heb kunnen lopen, bergwandelen en klimmen en dalen en de Incatrail heb gelopen....tot vorige week donderdag ik m'n knie verdraaide en m'n meniscus het begaf.....gelukkig niet erger, maar wel pijnlijker....Ik word hardhandig tot stilstand gemaand....

Het herstel van een kruisband operatie duurt minimaal zes weken.....na tien dagen eerst de hechtingen eruit, dan na 10 dagen kijken of de prees uit is gegroeid tot een nieuwe kruisband en elke dag fysiotherapie tot een week of 6 tot 8 na de operatie. Zwemmen en fietsen mag, verdere belasting alleen in overleg en met veel oefeningen langzaam op te bouwen....  

Eerst alleen de meniscus in Peru zodat de pijn weg is en de kruisband pas in NL raad Rodrigo af.....wachten met de operatie tot in NL raad hij ook af...wellicht dat de meniscus nog gehecht kan worden en dat moet maximaal binnen een maand gebeuren.... De operatie in Peru kost 35.000 Soles..., Zo'n 10.000 euro.  Wordt ook niet vergoed schat ik zomaar in....

Er valt iets in duigen.....verdoofd zitten we na een uurtje in het restaurant van Clinica Delgado aan een goede Illy espresso cortado en capuccino voor Yvonne.....we zijn verdrietig en houden elkaar vast......we hebben een moeilijk besluit te nemen...

We zien Rodrigo nogmaals om te vertellen dat we de operatie niet in Peru gaan doen maar in NL. Hij geeft ons gelijk dat dat meer comfort geeft dan hier en ook het herstel thuis is beter dan in Lima, wat geen stad is om drie of vier weken in te verblijven....en dan ook nog thuis alles overdragen aan de doktoren en fysiotherapeuten daar....gedoe.....

Op ons favoriete terrasje in Larco del Mar lunchen we, praten we, bloggen we, bellen we, genieten we van de lekkere wijn.... In de wetenschap dat deze ingreep van hogerhand voor ons zelfbehoud het beste is wat ons heeft kunnen overkomen......er is iets belangrijkere gaande waar we geen weet van hebben....en deze tegenvaller heeft ons behoedt voor iets veel rampzaligers....

Nou zou je kunnen denken: tsja zo ken ik er ook nog wel een paar.....dat verzacht de pijn dus maak dat verhaal jezelf maar wijs..... hahaha...gek stel zijn jullie.....

En toch...als nix toeval is wat je overkomt...dan zou het kunnen maar eens kunnen zijn dat.....

Vanavond lekker uiteten in Lima. Morgenvroeg bellen met CZ wanneer ik in NL zo snel als mogelijk geopereerd kan worden, contact met Eurocross voor de terugvlucht en zien of we misschien nog een weekje hier blijkt n nog wat spiritueel gaan doen in Ecuador.

Mooi dat deze tegenvallers onze relatie niet breken, het maakt hem juist sterker en mijn gevoel ook.....ik hou van deze vrouw, dat mogen jullie best weten!