Met OV naar Cusco

'Quanta questa la autobus a Cusco?'  Ik zit op mijn knieën naast twee dames die voorin de bus zitten te wachten tot de buschauffeur instapt om ons naar Cusco te brengen. We wilden niet met een taxi voor 70 Soles, dus gewoon met het openbaar vervoer waar gewone Peruanen ook mee reizen. De bus was snel gevonden. Bij de brug over de Urubamba rivier stond in de Lonely Planet. Handig toch zo'n backpack bijbel.

'Dos Soles cinquenta', antwoordt een van de vrouwen. Ik glimlach en herhaal 'dos cinquenta?' De vrouwen glimlachen 'Si' terug. Ik bedank ze en ga naar de stoelen achterin waar wij zitten. 5 Soles met z'n tweetjes zeg ik tegen Yvonne. Nou dat scheelt nogal. Een tuktukje van het dorp Pisac omhoog naar onze bungalow is 3 of 4 Soles en dat is een ritje van 10 minuten.....We zitten duidelijk in de vergelijkende modus...alsof die twee ritten te vergelijken zijn. Een uur naar Cusco met het OV of een privé tuktukje om je naar huis te brengen. Affijn....

Twee bergen over, langs vier Incasites op de route en na een tip van wat schoolmeisjes in de bus waar we het beste kunnen uitstappen bij het centrum, lopen we op het Plaza de Armas af. Een indrukwekkend plein in het centrum van Cusco. Lima had er ook zo een.

Elke stad of dorp dat de Spaanse Conquistadores ge- of herbouwd hebben, kent een standaard militaire opzet met zo'n Wapenplein. Een gridpatroon van rechte kruisende straten en blokken, waarbij één of meerdere blokken werd vrijgehouden voor zo'n Wapenplein. Vaak wordt de Plaza de Armas omringt door een Cathedraal en/of kerken en andere gebouwen van politieke of culturele betekenis. Op dit plein werden de wapens uitgedeeld aan de verdedigers als de stad aangevallen werd van buiten.

Midden op dit plein in Cusco staat een indrukwekkend standbeeld van de Inca koning Pachacutec (1418-1472). In veel steden en dorpen rond Cusco vind je zijn standbeelden. Hij was de negende Inca koning, die het koninkrijk van Cusco in drie generaties transformeerde tot het indrukwekkende Inca Rijk, dat de Spanjaarden aantroffen toen zij in Peru voet aan wal zetten in 1528. Veel historici geloven ook dat Pachacutec Machu Picchu heeft gebouwd als paleis voor hemzelf en religieus centrum, waarvan de bouw 50-70 jaar heeft geduurd met ca. 50.000 arbeiders die hieraan hun leven hebbhen toegewijd. De betekenis van zijn naam Pachacutec is bijzonder: "He who overturns space and time" or "the Earthshaker". Hij startte een tijdperk van verovering, waarin de Inca vallei Cusco uitgroeide van een dorp tot een Inca Empire in het hele westen van Zuid Amerika. Pachacutec wordt ook gezien als de grondlegger van de aanbidding van de Inti Zonne cultus. Vandaar de Intihuatana's (Zonnetempels) in de Incasteden P'Isaqa, Pikillacta en Machu Picchu.

We dwalen met z'n tweetjes overhet plein, nemen een reuze smoothie van een liter op een houten balkonnetje dat uitkijkt over het plein, bezoeken wat winkeltjes en zijn blij dat we er Jesse en Mats ook nog in Cusco komen. De cathedralen en kerken die de Spanjaarden op de plekken van de Inca palezien en religieuze bouwwerken hebben gezet zijn indrukwekkend. Echter....ik had graag de stad gezien destijd in de glorietijd van de Inca's. Gelukkig komen we met Jesse en Mats hier nog terug. Ze zullen het een gave stad vinden op 3400m hoogte.

Als het donker wordt lopen we rond 1800 terug naar de plek waar we gedropt zijn, op zoek naar een bushalte....ik kijk in m'n boekje en Yvonne vraagt en vindt een soort Collectivo bus die met 20 man voor 5 Soles pp ons terug naar Pisac brengt. Tot zover de toegevoegde waarde van de Lonely Planet....

Tevreden vallen we vroeg en moe in slaap.